ปากหนากดจูบบนกลีบเนื้อนุ่มสีสด บดเบียดด้วยแรงอารมณ์ที่โหมกระหน่ำ ฟันคมกัดลงบนกลีบปากอิ่มจนเลือดซิบแล้วเก็บเข้าปาก กลืนกินน้ำหวานสีใสผสมคาวเลือดอย่างหิวโหยลงคอ มือหนาไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิตออก ก่อนจะกระชากจนขาดคามือเพราะความใจร้อน กระดุมเสื้อหลุดขาดกระเด็นเต็มพื้นห้อง จงอินถอนริมฝีปากออกแล้วไล่เล็มเลียผิวกายขาวผ่อง ขบเม้มจนเกิดรอยทั่วลำคอ ครอบปากลงบนยอดอกสีหวานดูดเค้นอย่างแรงจนแทบหลุด
"อึก จะ จงอิน อ๊ะ พะ พอก่อน " มือน้อยดันใบหน้าคมออกจากแผ่นอก แล้วผลุดลุกขึ้นนั่ง จงอินคว้าลำคอขาวแล้วกดลงกับพื้นโต๊ะ พลิกร่างเล็กให้นอนคว่ำ ปลดเข็มขัดแล้วดึงกางเกงลงแหวกชั้นในสีขาวออกจนเห็น ช่องทางรักสีหวาน
"จงอิน! ปล่อยนะ! อย่าทำแบบนี้เราจะเดือดร้อน โอ๊ย!"
ข้อมือบางถูกรัดด้วยเข็มขัดจนแน่น เศษเสื้อถูกหยิบขึ้นมาอุดปากคนตัวเล็กเอาไว้เพื่อหยุดเสียงน่ารำคาญ
จงอินปลดกางเกงรูดซิบลงงัดท่อนเนื้อขนาดใหญ่ชักรูดสองสามครั้งแล้วจ่อที่ช่องทางรักทันที คยองซูเกร็งตัวพยายามดิ้นให้หลุดเมื่อสัมผัสร้อนผ่าวแนบลงกับสะโพกกลม
"อื้อ เอี๋ยวอ่อน อ๊าาา" คยองซูผวาเฮือกเมื่อถูกความแข็งแกร่งแทรกเข้ามา ดวงตากลมเอ่อคลอเพราะความเจ็บแสบช่องทางหลัง เพราะจงอินไม่ได้เบิกทางก่อนใส่เข้ามาทำให้ฝืดเคือง นิ้วยาวดึงผ้าออกจากปากอิ่มแล้วป้อนจูบให้ คยองซูเบี่ยงหน้าหนีทันไม่ยอมถูกจูบ ออกแรงถีบเพื่อขาแกร่งดีดตัวให้ส่วนนั้นหลุดออก
"อึก เจ็บ เอาออกไปเดี๋ยวนี้ โอ๊ย!"
จงอินกระแทกแกนกลางเข้ามาจนสุดโดยไม่ออมแรงแล้วสาวสะโพกเข้าออกเนิบนาบ ยกยิ้มพอใจเมื่อเห็นใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บแสบ มือหนารั้งสะโพกกลมให้ลอยขึ้น
เพี๊ยะ!
แล้วฟาดลงไปสุดแรงจนเป็นรอยนิ้วมือ ก้มลงจูบบนรอยแดงด้วยความหมันเขี้ยว คิ้วหนาขมวดมุ่นเมื่อคยองซูเม้มปากแน่นเก็บกลืนเสียงร้องเอาไว้ กายหนาสวนสะโพกถี่รัวจนร่างน้อยไถลไปกับโต๊ะ ปากอิ่มเม้มแน่นเพื่อกลั้นเ
สียงของตนไว้แม้ส่วนล่างจะเริ่มตอบสนองต่อการรุกราน
ฟั่บ! เพี๊ยะ!
"อ๊ะ ฮึก" คยองซูหลุดเสียงครางเครือเมื่อถูกเข็มขัดหนังฟาดลงบนแผ่นหลังเล็ก ความรู้สึกแสบร้อนแล่นลามจนทั่วเมื่อจงอินระดมฟาดลงมาเรื่อยๆ
"ฮึก พอแล้ว เจ็บ อึกเจ็บแล้ว อ๊ะ อ๊าา" จงอินระบายยิ้มเมื่อได้ฟังเสียงร้องระบายความแสบสัน เอวสอบหมุนควงจนทั่วเพื่อหาจุดกระสันของคนตัวเล็ก สอดเข็มขัดรัดรอบต้นคอขาวแล้วดึงรั้งมาด้านหลัง
"อ๊ะ อ๊าา อึก แค่กๆ" คยองซูสะดุ้งเฮือกเมื่อหัวมนกระทุ้งเข้ากับจุดกระสันเต็มแรงจนเผลอครางออกมา ยิ่งมีแรงรัดที่ต้นคอยิ่งทำให้ตนเองนั้นตื่นกลัว เผลอหายใจสะดุดสำลักอากาศจนหน้าแดง
"กูรู้ว่ามึงชอบ อ่าห์ ครางมาดังเลย เพราะกูก็ อึก ชอบ"
"มะ ไม่ อ๊ะ ฮ๊าาา"
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเมื่อถูกกระตุ้นจากมือหนา แกนกายเล็กถูกนวดคลึงปรนเปรอจนเริ่มแข็ง จงอินก้มลงประกบปากดูดดึงลิ้นเล็กที่เริ่มตอบรับ รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นเมื่อคนตัวเล็กเริ่มไฟติด น้ำหวานสีใสไหลย้อยจรดค้างมน เสียงเฉอะแฉะของริมฝีปากสองคู่ที่นัวเนียกันไม่ห่างดังคลอกับเสียงครางเครือ จงอินเพิ่มเเรงรัดที่ลำคอขาวเมื่อช่องทางสีสดเริ่มตอดรัดเตรียมพร้อมจะปลดปล่อย
"อ๊ะ อึก ระ เร็วอีกจงอิน อ๊าา" สะโพกสอบโหมกระหน่ำเข้าออกถี่รัวตามคำขอ ร่างเล็กสั่นคลอนบนโต๊ะทำงาน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดั่งลั่นห้อง กายเล็กแดงซ่านเพราะแรงอารมณ์โหมกระพือขึ้น จนทะยานสูงสุด
"อ๊ะ อ๊าาา!!" คยองซูหวีดร้องเสียงหลงเมื่อได้ปลดปล่อย น้ำขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาราดพื้นโต๊ะทำงาน กายเล็กเกร็งกระตุกสองสามครั้ง แผ่นอกบางกระเพื่อขึ้นลงถี่ๆ เพราะความเหนื่อยอ่อน
จงอินถอนท่อนเนื้อมันปลาบออกจากช่องทางรัก น้ำขาวขุ่นปนเลือดเปื้อนติดท่อนเนื้อยาวออกมา กายหนาทิ้งตัวลงนั่งจับมังกรตัวใหญ่ชักรูดขึ้นลง คยองซูพลิกกายลุกขึ้นสบมองใบหน้าคมที่จ้องมองตนอยู่
"มานั่งนี่สิ แล้วอธิบายมากูจะฟังแล้วก็มาทำให้เสร็จด้วย" จงอินชี้มาที่ท่อนเนื้อตั้งตระหง่าน รอร่างเล็กที่กำลังตัดสินใจอยู่ ทุกครั้งที่มีปัญหากันทั้งคู่จะคุยกันด้วยร่างกาย จงอินชอบที่จะทำแบบนี้
ปลายเท้าน้อยๆแตะลงบนพื้นห้องคยองซูประคองกายเล็กที่เริ่มระบมไปหาร่างสูงบนเก้าอี้แล้วขึ้นคร่อมไว้ ยอดอกสีหวานชูชันในระดับสายตาพอดีล่อตาล่อใจจนอดจะลิ้มลองไม่ได้
ลิ้นร้อนเลียบนตุ่มไตดูดดึงเข้ามาในปากละเลงจนชื้นแฉะด้วยน้ำลาย ขบกัดผิวขาวจนเกิดรอย นิ้วยาวบดบี้บนยอดอกที่ว่างเว้น เขี่ยเล่นอย่างเพลินมือ
"กะ แก้เชือกก่อน อ๊ะ ซี๊ดด" เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อถูกกระตุ้นอย่างหนัก จงอินปลดเชือกให้อย่างว่าง่าย มือบางที่เป็นอิสระสอดขยุ้มกลุ่มผมหนา กดลงให้เลื่อนต่ำจนถึงท่อนเนื้อน่ารักของตนเอง
ใบหน้าหวานเชิดขึ้น ซู๊ดปากราวกับกินของเผ็ดเมื่อส่วนหัวถูกกลืนกิน ลิ้นหนาตวัดละเลงบนส่วนปลายดูดดึง น้ำเชื่อมสีใสเข้าปาก ชักรูดให้คนตัวเล็กจนพอใจ
"พะ พอก่อน ฮ๊าา" สะโพกกลมยกขึ้นจับท่อนเนื้อร้อนผ่าวจ่อปากทาง แล้วค่อยๆกดลงไปช้าๆ จงอินกัดฟันแน่นเมื่อความคับแน่นด้านในแทบทำให้คลั่ง
"อื้ม ระ เร็วสิคนเก่ง อึก อ่าห์"
"อ๊ะ มะ หมดแล้ว อึก" เสียงหวานครางบอกเมื่อกลืนกินตัวตนของคนรักจนหมด "ทะ ทีนี้ ให้อธิบายได้หรือยัง อ๊ะ"
"ว่ามาสิเมียรัก" จงอินฝังใบหน้าลงกับแผ่นอกบางไล่ดูดดึงขบกัดทิ้งรอยจนทั่ว
"ชะ ชานยอล เขาชอบผม อึก! บะ เบาหน่อย" คยองซูหลุดร้องเมื่อจงอินกระแทกเข้ามาอย่างแรงจนจุก "ตะ แต่ผมรักคุณ รูปนั้น อ่าห์ ผมพยายามจะแกะมือเขาออก ละ ลึกไปแล้วนะ อ๊าา"
"เล่าต่อสิ อาห์ ซี๊ดด"
"ผะ ผมไม่ได้ชอบเขา คนที่ชอบคือคุณ อ๊าา ตะ ตรงนั้น อื้ม แบคฮยอนต่างหากที่ชอบคุณชาน อ๊ะ ระ เร็วอีก "
"ตามบัญชาเลยทูนหัว อาาส์"
จงอินจับสะโพกมนไว้มั่นแล้วอัดกระแทกสุดแรง จนเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง
"อ๊ะ อ๊าา จะเสร็จ อึก แล้ว อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา จงอิน!"
"ซี๊ด อ่าห์ พร้อมกันนะ"
พั่บ พั่บ พั่บ
สะโพกสอบกระแทกถี่รัวจนน่ากลัวว่าร่างน้อยจะหักกลางเสียให้ได้
"อ๊ะ อ๊า!/ อึก อ่าห์"
สองเสียงร้องผสานกันพร้อมกับความอุ่นร้อนที่ฉีดพ่นเข้ามาในกายเล็ก คยองซูกระตุกน้อยๆปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นให้ไหลเปรอะเสื้อเชิตตัวเเพงของท่านประธาน
"ทำเสื้อเลอะแบบนี้ กลับไปซักให้ด้วยล่ะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอกข้างหูเล็ก คยองซูซบหน้าลงกับบ่าแกร่งหลับตาพริ้มเพราะความเหนื่อยอ่อน ตอนนี้เขาได้จงอินกลับมาแล้ว คนรักที่อบอุ่นและแสนดีกลับมาแล้ว
"อ๊ะ ทำอะไร"
เสียงหวานร้องลั่นเพราะความตกใจ ที่จู่ๆ ร่างของตนเองก็ลอยหวือขึ้นจากพื้น แขนเล็กเกี่ยวรอบคอแกร่งเอาไว้กันตก ใบหน้าหวานแดงก่ำเมื่อนึกภาพว่าตนเองอยู่ในสภาพไหน จงอินอุ้มร่างน้อยที่เกาะอยู่บนตัวเดินไปยังชั้นหนังสือทั้งที่ส่วนล่างยังคงเชื่อมกันอยู่
"อ๊ะ"
คยองซูหลุดเสียงร้องเมื่อการก้าวเดินทำให้ส่วนนั้นขยับ ใบหน้าหวานแดงก่ำซุกกับอกกว้างเพื่อซ่อนรอยแดงบนแก้ม
"ที่รัก มันตื่นอีกแล้วล่ะ" จงอินบอกก่อนจะผลักชั้นหนังสือให้ประตูลับเปิดออก ห้องลับที่ตนสร้างไว้สำเร็จโทษคนตัวเล็ก
"ตะ แต่จะมีคนมาเห็น เสื้อผ้าแล้วก็เอ่อ คราบนั่น"
"ไม่ต้องกลัว ฉันสั่งห้ามใครขึ้นมาบนนี้"
"แล้วเอกสารล่ะ นี่หลอกกันใช่ไหม!"
จงอินวางร่างน้อยลงบนเตียงโดยไม่ตอบคำถามไร้สาระนั้น เพราะเขามีเรื่องสำคัญต้องจัดการ จัดการคนบนเตียงนี่แหละงานถนัด.....
