Nc ch.4
"อื้อ หยุด! อื้มม" คยองซูพยายามเบี่ยงหน้าหนีริมฝีปากหนาที่ไล่บดเบียดลงมาอย่างรุนแรง ริมฝีปากอิ่มเริ่มปริแตกจนเลือดซึมยิ่งทำให้จงอินยิ่งดูดเค้นหนักกว่าเดิม จงอินละริมฝีปากออกจับร่างบอบบางนอนแนบกับพื้นแข็งขรุขระ ไล้จมูกคมไปตามกรอบหน้าสูดดมความหอมกรุ่น กดจูบซับน้ำตาที่ไหลริน คยองซูกัดปากกลั้นเสียงสะอื้นฮัก แผ่นอกบางเปลือยเปล่ากระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหายใจยอดอกชูชันล่อตาล่อใจ จงอินลูบไล้แผ่นอกบางคลึงเคล้นแผ่นอก นิ้วยาวจับยอดอกที่เริ่มแข็งเป็นไตบีบดึงอย่างเพลิดเพลิน ก่อนจะก้มลงดูดดุนขบกัดจนขึ้นรอยฟันทั่วแผ่นอกบาง
"อ๊ะ อึก " เสียงหวานหลุดรอดออกจากปากอิ่ม เมื่อจงอินกดลิ้นลงมาพร้อมดูดดึงอย่างแรกจนต้องแอ่นอกขึ้นเพื่อลดความเสียวซ่าน จงอินลอบมองใบหน้าหวานแดงก่ำชื้นเหงื่อ ปากอิ่มเม้มแน่นตึงเพื่อเก็บเสียงน่าอาย
"โอ๊ย!!" เหมือนถูกฉุดกระชากลงพื้น เมื่อคนเขียวถูกฝังลงบนต้นคอขาว ซ้ำรอยเดิมที่เคยถูกกัด จงอินละเลียดโลหิตลงคอเพียงน้อยนิดแล้วถอนเขี้ยวออกมา
"อย่าคิดหนี เข้าใจไหมคยองซู"
"มะ ไม่ได้หนี สักหน่อย!"
"ยังกล้าขึ้นเถียงอีกงั้นหรือ"
จงอินกระชากกางเกงตัวน้อยออกพร้อมชั้นในตัวบาง จนขาดติดมือ
เฮือก!
"จะ จะ ทำอะไร!!" คยองซูร้องเสียงหลงเมื่อจงอินกอบกุมส่วนอ่อนไหวแล้วชักรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว
คยองซูบิดตัวเร่าเพราะความเสียวซ่านหัวใจเต้นหนักหน่วง ลมหายใจขาดห้วงเพราะความวาบหวาม จงอินก้มลงละเลงลิ้นลงบนยอดอกสลับกับดูดดึงราวกับเป็นขนมหวาน ความปวดหนึบแล่นมาอยู่ส่วนปลายพร้อมปลดปล่อยแต่จงอินใช้นิ้วโป้งกดส่วนปลายไว้
" อึก ปะ ปวด ฮึก ยะ อย่า ทำแบบนี้"
"หึ แล้วจะให้ทำแบบไหน?"
"เอามือออก อะ เอา ออก อื้อ" เสียงหวานแหบพร่าร้องขอเมื่อความทรมานตรงส่วนปลายคัดตึงแทบระเบิด จงอินปล่อยมือออกแล้วชักรูดอีกสองสามครั้ง น้ำขาวขุ่นก็ฉีดพ่นออกมา
" อ๊ะ ฮ๊าา " เสียงหวานครางเครือก่อนจะหอบหายใจถี่รัว จงอินปาดคราบขาวขุ่นมาป้ายที่ช่องทางคับแคบ แล้วปลดกระดุมกางเกงรูปซิปลง จับท่อนเนื้อบวมตึงออกจากชั้นใน โชลมส่วนปลายหยักด้วยน้ำขาวข้นที่ติดมือแล้วจับส่วนปลายจ่อเข้ากับจีบเนื้อสีหวานถลันกายดันเข้าไปจนมิดความยาวในครั้งเดียว
พรวด!
เฮือก!!!
คยองซูสะดุ้งจนตัวโยนเมื่อมีสิ่งแปลกปลอกแทรกเข้ามา ความเจ็บแล่นริ้วไปทั่วกระดูกสันหลัง ราวกับถูกฉีกกระชาก ภายในฉีกขาดจนรู้สึกได้ คยองซูอ้าปากค้างกอบโกยอากาศเข้าปอดไม่มีแรงร้องระบายความเจ็บปวดและคับแน่น ความรู้สึกอึดอัดตีตื้นขึ้นจุกลำคอจนหายใจลำบากคยองซูปล่อยน้ำตาให้ไหลออก ดวงตากลมแดงช้ำหม่นหมองปิดลง
"อ่าา แน่นเหลือเกินคยองซู" จงอินครางเครืออย่างพออกพอใจแล้วโถมทับลงบนร่างบอบบาง สะโพกหนาเริ่มขยับเข้าออก อย่างรุนแรงถี่ยิบ
"อั๊ก! ฮึก ฮือ " แผ่นหลังเล็กครูดกับพื้นปูนจนถลอก เมื่อร่างกายไถลไปตามแรงกระแทก "บะ เบาหน่อย อ๊ะ จะ เจ็บหลัง"
"อ่าห์ อื้ม" เสียงครางทุ้มในลำคอของจงอินดังข้างใบหูเล็กแขนหนาสอดใต้แผ่นหลังบางให้ลอยขึ้นจากพื้น จงอืนป้อนจูบให้คยองซูย้ำราวกับจะย้ำเตือนเสมอว่านี่คือเรื่องจริง จงอินไล่สูดดมกลิ่นกายหอมกรุ่นไล่ลงมายังรอยเขี้ยวคมแลบลิ้นเลียบนปากแผล กายเล็กสะดุ้งเฮือก เมื่อลิ้นหนาลากผ่าน
"อึก ฮือ หยุด เสียที ดะ ได้โปรด" จังหวะสอดใส่ถี่รัวมากขั้นตามแรงอารมณ์ที่ใกล้ปะทุ ร่างเล็กสั่นคลอนตามแรกกระแทก
"อื้ม คยองซู อ่าห์ "
"อึก เจ็บ บะ เบาหน่อย ฮึก "
"มะ ไม่ ได้หรอก อึก"
"อึก ไอ้ปีศา- อื้อ!!!" ลมหายใจหายห้วงเมื่อจงอินก้มลงมาปิดปากอิ่มอีกครั้ง ปากอิ่มถูกบดขยี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนบวมเจ่อ จงอินรั้งสะโพกกลมให้แนบกับส่วนกลางลำตัวก่อนจะซอยสะโพกเข้าออกถี่รัว แรงตอดรัดภายในยิ่งทำให้จงอินแทบคลั่ง
คยองซูหดเกร็งหน้าท้องเมื่อความอุ่นร้อนถูกฉีดพ่นเข้ามาภายใน
"อื้ม!!!/อ่าห์!!"
พร้อมๆกับส่วนอ่อนไหวของตนเองก็ปลดปล่อยจนเลอะหน้าท้องแบนราบ จงอินถอนจูบออกแล้วซบหน้ากับซอกคอขาวแล้วฝังคมเขี้ยวดูดกลืนเลือดสีสดอีกครั้ง และอีกครั้ง....
จวบจนค่อนคืนบทลงโทษของคยองซูยังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่รู้จบ ใบหน้าหวานแนบกับผืนเตียงสีขาวหม่น กายเล็กสั่นคลอนตามการเคลื่อนไหวของร่างสูงที่ซ้อนอยู่ด้านหลัง
"นะ เหนื่อย จะ พอรึยัง อ๊าา " คยองซูหอบตัวโยนเมื่อจงอินยังคงอัดกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง
"อื้ม ยังคยองซู ยังไม่พอ อ่าห์" เสียงทุ้มครางตอบอย่างพึงพอใจ
"อึก อ๊ะ! ตะ ตรงนั้นมัน ฮ๊าา" คยองซูครางลั่นเมื่อปลายมนกระแทกเข้ากับจุดกระสัน ทั้งเจ็บทั้งเสียวจนต้องขยำผ้าปูที่นอนจนยับ ภายในคุกใต้ดินมีเพียง กลิ่นคาวเลือดและน้ำกามผสมปนกับกลิ่นชื้นชวนอาเจียน เสียงหอบหายใจหนักหน่วงและเสียงเตียงไม้ลั่นเอี๊ยดอาดแสบหูดังก้องกังวาล คยองซูเหนื่อยจนแทบจะหยุดหายใจเสียให้ได้ ดวงตากลมปรือปรอยลงทุกขณะ ก่อนภาพทั้งหมดจะถูกตัดไป....
มีต่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น